بخشی از متن پاورپوینت ابن‌تيميه فخرالدين ابوعبدالله حنبلي :
ابن‌تیمیه فخرالدین ابوعبدالله محمد بن خضر حنبلی
اِبْن‌ِتَیْمیّه, فخرالدین ابوعبدالله محمد بن خضر بن محمد (542 -622ق/1147- 1225م), فقیه , مفسر , خطیب , ادیب و شاعر حنبلی بود.
فهرست مندرجات
2 - تولد
3 - تحصیلات
4 - استادان وی
5 - امام و خطیب جامع حران
6 - شاگردان ابن‌تیمیه
7 - آثار
8 - مکاتبه بین ابن‌تیمیه و موفق‌الدین
9 - وفات
10 - فهرست منابع
11 - پانویس
12 - منبع
پیشینه
وی از عالمان بنام خاندان (ابن تیمیه حرّانی) و عموی پدر تقی الدین احمد بن عبدالحلیم ابن تیمیه (ه م), عالم و فقیه مشهور حنبلی بود. پدرش نیز از عالمان و زاهدان روزگار خود به شمار می‌رفت.
[1] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص151, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.
شهرت او و دیگر اعضای این خاندان به تیمیه به علت انتساب آنان به مادر یا جده وی بود که تیمیه نام داشت و در شهر خود به موعظه می‌پرداخت.[2] ابن‌خلکان, وفیات, ج4, ص388.
[3] یاقوت حموی, معجم البلدان, ج1, ص453.
تولد
محمد در حران (از شهرهای کهن بین‌النهرین) متولد شد.
تحصیلات
قرائت قرآن و دیگر دانش‌های مقدماتی را در کودکی نزد پدر و دیگر عالمان حران آموخت. پس از آن به بغداد سفر کرد و در آن‌جا از فقیهان و محدثان, دانش‌های رایج روزگار را فراگرفت.
[4] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص151, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.
استادان وی
استادان او در فقه و حدیث و ادب عبارتند از: احمد بن ابی الوفا , حامد بن ابی الحجر, ناصح الاسلام ابن منی, احمد بن بکروس, ابومحمد بن خشاب, جعفر بن دامغانی, ابوالفتح محمد بن عبدالباقی بن سلمان, ابوالحسن سعدالله بن نصر بن دجاجی, ابوالفضل احمد بن صالح بن شافع, ابوبکر عبدالله بن محمد بن نقور, ابوالقاسم یحیی بن ثابت بن بندار, ابوالنجیب سهروردی, مبارک بن خضیر, علی بن عساکر بطایحی, ابوالحسین یوسفی و برادرش ابونصر, ابوالفتح بن شاتیل و شهده.
[5] ذهبی, محمد, سیر اعلام النبلا , ج22, ص289, به کوشش بشار عواد معروف و یحیی هلال السرحان, بیروت, 1405ق/ 1985م.
[6] ابن‌دبیثی, محمد, ذیل تاریخ مدینه السلام بغداد, ج1, ص264, به کوشش بشار عواد معروف, بغداد, 1974م.
[7] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص151_152, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.
برخی از اینان در حران می‌زیسته‌اند و برخی در بغداد .امام و خطیب جامع حران
ابن‌تیمیه در 604ق/1207م از راه بغداد به حج رفت و سپس به بغداد بازآمد و به وعظ پرداخت و پس از آن به شهر خویش بازگشت. او رئیس, امام و خطیب جامع حران بود و از سال 588 تا 610ق 5 دوره درس تفسیر قرآن را در جامع حران به پایان برد. وی در مدرسه نوریه نیز تدریس می‌کرد و مدرسه دیگری در حران ساخت.
شاگردان ابن‌تیمیه
ابن‌تیمیه را به دانش و صلاح ستوده و از او کراماتی نقل کرده‌اند.
[8] ابن‌دبیثی, محمد, ذیل تاریخ مدینه السلام بغداد, ج1, ص264, به کوشش بشار عواد معروف, بغداد, 1974م.
[9] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص152_153, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.
گروهی از محدثان نزد او درس خوانده, از او حدیث شنیده و نقل کرده‌اند. بنام‌ترین آنان عبارتند از: شهاب قوصی, امام مجدالدین بن تیمیه (برادرزاده او), جمال یحیی بن صیرفی, عبدالله بن ابی العزّ, ابوبکر بن الیاس رسعنّی, سیف بن محفوظ, ابوالمعالی ابرقوهی, رشید فارقی.[10] ذهبی, محمد, سیر اعلام النبلا , ج22, ص290, به کوشش بشار عواد معروف و یحیی هلال السرحان, بیروت, 1405ق/ 1985م.
ابو محمد عبدالغنی خطیب حران (فرزند او), ابن‌نقطه, ابن‌نجار, سبط بن جوزی و ابن‌عبدالدائم.[11] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص157, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.
یاقوت حموی او را دیده و از او اجازه حدیث یافته است.[12] یاقوت حموی, معجم البلدان, ج1, ص453.
او در بغداد مدتی ملازم ابوالفرج بن جوزی بوده و بسیاری از تصنیفات او به ویژه کتاب زادالمسیر فی التفسیر را نزد او آموخته است.[13] ابن‌رجب, عبدالرحمان, الذیل علی طبقات الحنابله, ج2, ص152, به کوشش حامد الفقی, قاهره, 1372ق/1952م.