بخشی از متن پاورپوینت ابن منده يحيي بن عبدالوهاب اصفهاني :
ابن‌منده یحیی بن عبدالوهاب اصفهانی
ابن‌منده یحیی بن عبدالوهاب اصفهانی, از محدّثان حنبلی اصفهان در قرن پنجم و ششم هجری بوده است.
فهرست مندرجات
2 - آثار و تالیفات
3 - پانویس
4 - منبع
معرفی اجمالی
ابوزکریّا یحیی بن عبدالوهاب بن ابی عبداللّه محمّد بن اسحاق بن یحیی بن منده اصفهانی, از محدّثان حنبلی اصفهان در قرن پنجم و ششم هجری بوده است. وی آخرین فرد معروف خاندان ابن‌منده در اصفهان است. او را (محدّث بن محدّث بن محدّث بن محدّث بن محدّث بن محدّث) خوانده‌اند (شش طبقه). ابوسعد سمعانی از قول محمّد بن ابونصر لفتوانی نقل می‌کند که او گفت: (خاندان منده از یحیی شروع شده, و به یحیی ختم گردیده است). در 19 شوّال 434ق در اصفهان متولّد گردیده, در طلب حدیث به شهرهای مختلف همچون نیشابور, همدان, بصره و بغداد سفر کرده, و در بغداد, در جامع منصور, املا حدیث کرده است.
مشایخ روایت او بسیارند و بسیاری از محدّثان از او نقل حدیث می‌نمایند. وی سرانجام در 10 ذی‌حجّه (عید قربان) سال 512ق وفات یافت, و در قبرستان باب دریه (محلّه طوقچی فعلی) اصفهان مدفون گردید.
آثار و تالیفات
کتب زیر از او است:
1. تاریخ اصفهان؛
2. التّنبیه علی احوال الجهّال و المنافقین؛
3. کتاب علی الصّحیحین؛
4. مناقب الامام (احمد بن حنبل)؛
5. مناقب العبّاس؛
6. من عاش مائه و العشرین سنه من الصّحابه؛
7. معرفه الاسما ارداف النّبی؛
8. احوال طبرانی.
[1] ابن خلکان, احمد بن محمد, وفیات الاعیان, ج6, ص168.
[2] کحاله, عمر رضا, معجم المؤلفین, ج13, ص210-211.
[3] قمی, شیخ عباس, الکنی و الالقاب, ج1, ص427.
[4] یافعی, عبدالله ابن اسعد, مرآه الجنان, ج3, ص154.
[5] زرکلی, خیر الدین, الاعلام, ج9, ص194.
[6] شمس‌الدین ذهبی, محمد بن احمد, سیر اعلام النّبلا , ج19, ص395-396.
[7] بابانی بغدادی, اسماعیل بن محمد, هدیه العارفین, ج2, ص520.
[8] سمعانی, عبدالکریم, التّحبیر, ج2, ص268.
[9] ج. دانشیار, فرهنگ‌نامه پارسی, ج1, ص661.
[10] مدرس تبریزی, محمدعلی, ریحانه الادب